Vrijdag 17-04-2015

Van 13 tot en met 17 april 2015 mocht ik, als VWO-5 leerling, een bedrijfsstage gaan lopen. Dit zou voor mij, en vele VWO’ers met mij, de eerste echte aanraking gaan worden met het bedrijfsleven.

Een stageplek vinden stond bij velen op een laag pitje, op een paar mensen na die wel hun zaken op tijd op orde hadden. Na veel mailen en, helaas, veel “nee, sorry’s”, kreeg ik een mailtje van Turnaround Advocaten of ik telefonisch contact op wilde nemen voor een afspraak. Had ik dan toch een stageplek bemachtigd?

Na een (verrassend kort) stagegesprek was de buit binnen. Ik mocht een week stage komen lopen! Maar waar ik voor mij de juiste keuze maakte, deden velen dat ook niet. De woorden “Stage? Doe ik wel bij mijn pa of zo” of “Ach joh, die stage komt wel ooit” waren naar mijn idee te veelvoorkomend. Oké, oké, ik had zelf ook best ietsje eerder kunnen beginnen met mailen, maar uiteindelijk heb ik toch een hele mooie plek gevonden.

Ik kwam er via deze stage week achter dat ik toch echt wel rechten wil gaan doen. De details zijn nog niet nader bepaald, maar de belangrijkste vraag is beantwoord. Ik weet in grote lijnen wat ik wil gaan doen, en de details daadwerkelijk bepalen wordt (hopelijk) makkelijker dan andere keuzes die ik heb moeten maken, bijvoorbeeld de profielkeuze. Ik heb die keuze moeten maken op grond van wat ik kon, en met welke vakken ik voor mijn examen kon slagen, niet op basis van wat ik zou willen. Gelukkig voor mij houden beide opties hetzelfde in, zoals bij veel mensen. Toch vind ik het vreemd dat kinderen, want dat zijn het, op veertienjarige leeftijd een vakkenpakket moeten gaan kiezen op basis waarvan ze een vervolgopleiding kiezen en uiteindelijk een baan krijgen. Op veertienjarige leeftijd maak je een keuze, die de rest van je leven bepaalt. Toen ik 14 was, was ik echt niet in staat een doordachte en weloverwogen keuze te maken, waar ik de rest van mijn leven mee kon leven, maar het moest toch.

De keuze die ik gemaakt heb, heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik hier nu in een kantoor bij Turnaround Advocaten een blog aan het typen ben en ik ben blij dat het uiteindelijk zo gegaan is. Natuurlijk weet ik nog niet 100% zeker of ik de juiste keuzes gemaakt heb, dat lijkt me niet mogelijk voor een zestienjarige. Ik hoop in ieder geval van wel. Als in deze week was gebleken dat ik het helemaal niks vond, had ik werkelijk geen idee gehad wat ik dan zou moeten. Als ik om welke reden dan ook geen rechten kan gaan studeren, zou ik over moeten gaan tot mijn “Plan B”. Mijn probleem is, er is geen “Plan B”, alleen een “Plan A”. Dat plan is gebaseerd op iets wat ik al tijden in mijn hoofd heb zitten en op de profielkeuze die ik maakte op mijn veertiende. Of dit wijs is, ik denk het niet. Is dit het plan dat ik blijf volgen? Jazeker. Vooral omdat ik niet weet wat “Plan B” dan zou moeten worden. Gelukkig ben ik er nu vrij zeker van dat het de goede keuze is om “Plan A” te volgen.

Ik ben op het moment van schrijven bijna klaar met mijn stageweek en tot nu toe was het extreem leerzaam, en ook simpelweg leuk. Deze week bij Turnaround Advocaten heeft mij persoonlijk enorm geholpen. Mocht je dit lezen als toekomstig stageklant, het is zeker het bellen waard!