Vrijdag 01-05-2015

Onlangs, op een feestje, vroeg een collega advocaat – niet werkzaam in het insolventierecht – mij hoe ik me voelde als curator wanneer een doorstart lukt. Je wordt als curator immers op het allerlaatste moment gelanceerd op een zinkend schip. Binnen enkele dagen, soms uren, moet je de onderneming doorgronden, de situatie in kaart brengen, de belangrijkste hoofdrolspelers duiden, risico’s en kansen afwegen en een strategie met direct betrokkenen bepalen. Je maakt een plan van aanpak om het door jou beoogde einddoel te bereiken samen met je eigen A-team. Een plan dat enkel kan slagen met medewerking van allerlei partijen, terwijl je als curator weet dat je in een faillissement veel betrokken hoofdrolspelers niet juridisch kunt dwingen om mee te werken. Bovendien dringt de tijd. Als het je als curator dan, ondanks al deze (onzekere) factoren, lukt om uiteindelijk toch alle noodzakelijke partijen mee te laten werken aan jouw oplossing. ‘Hoe voel je je dan?’ was de vraag.

Laat ik mijn antwoord met u allen delen.

Mijn gevoel wordt het beste omschreven met de legendarische woorden van John “Hannibal” Smith van de bekende TV serie The A-Team:

“I LOVE IT WHEN A PLAN COMES TOGETHER”